Η παράδοση του καφέ στην Ελλάδα
Θα μπορούσατε να φανταστείτε την ζωή σας χωρίς καφέ; Σίγουρα θα ήταν διαφορετική. Το πιθανότερο είναι ότι δε θα μπορούσατε να λειτουργήσετε τα πρωινά, ενώ θα χανόταν και μια από τις κύριες συνήθειες κοινωνικοποίησης.
Οι απαρχές της ιστορίας του καφέ στην Ελλάδα μας πηγαίνουν πίσω στην εποχή της Τουρκοκρατίας, όταν η Ελλάδα αποτελούσε ένα τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της Θεσσαλονίκης, η οποία κατά τον 17ο αιώνα διέθετε περισσότερα από 300 καφενεία, στα οποία μπορούσες να συναντήσεις και Τούρκους αλλά και Έλληνες. Το ίδιο συνέβαινε και σε άλλες πόλεις της Βορείου Ελλάδος, ενώ στην Αθήνα και την υπόλοιπη Ελλάδα τα καφενεία ήταν λιγότερα και πιο μικρά στα οποία σύχναζαν κατά κύριο λόγο Τούρκοι. Η εξάπλωση του καφέ σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια ολοκληρώθηκε στο δεύτερο μισό του 18ου αιώνα, ενώ αφετηρία ήταν η Κωνσταντινούπολη.
Έως και τις αρχές του 20ου αιώνα, η εισαγωγή του καφέ γινόταν σε συνδυασμό με προϊόντα όπως ζάχαρης και κακάο και πωλούνταν στα μπακάλικα της εποχής, ενώ η επεξεργασία του γινόταν στα σπίτια. Μόλις στις παρυφές του προηγούμενου αιώνα άνοιξαν τα πρώτα καφεκοπτεία στα οποία εκτός από την πώληση του καφέ, πραγματοποιούταν και η επεξεργασία του. Μέσα από αυτά τα καφεκοπτεία ήρθαν και πολλά είδη καφέδων στην Ελλάδα, για να φτάσουμε στο 1936 όταν πια ιδρύεται και ο Σύλλογος Καφεκοπτών Αθήνας.
Όταν πια είχε καθιερωθεί η θέση του καφέ σε όλη την Ελλάδα, έκαναν την εμφάνιση τους και τα πρώτα προβλήματα, με διαφόρων ειδών παρεμβάσεις που αφορούσαν την την τιμή του καφέ, υποβαθμίζοντας ουσιαστικά το ίδιο το προϊόν, με τον κόσμο να στρέφεται προσωρινά προς τον στιγμιαίο καφέ. Έτσι λοιπόν, ο παραδοσιακός τουρκικός καφές που στην πορεία μετονομάστηκε ελληνικός μετά τον διωγμό των Ελλήνων από την Κωνσταντινούπολη το 1955, παραμερίζεται. Ούτε η εισαγωγή του καφέ στα σούπερ μάρκετ δε βοήθησε ιδιαίτερα στην αναβάθμιση του, η αλλαγή επήλθε το 1980, όταν έγινε βασικό αίτημα το ζήτημα της ποιότητας και της τιμής του καφέ, μέσω διαρκών επίμονων απεργιών των καφεκοπτών.
Στη δεκαετία του 1990 όταν πια η αγορά είχε ανοίξει, η σημαντικότερη εξέλιξη ήταν η διάδοση του εσπρέσσο, με τον προσφιλή καφέ φίλτρου σταδιακά να παραγκωνίζεται, ενώ παράλληλα δημιουργήθηκαν και αρκετές αλυσίδες, με τον καφέ να γίνεται πια ένα προϊόν που βρίσκεται παντού. Σήμερα ο καφές είναι κάτι παραπάνω από μια απλή συνήθεια: έχει εξελιχθεί σε ένα φαινόμενο. Ο καφές του Δρίτσα εδώ και χρόνια σέβεται και αναγνωρίζει τον καφέ ακριβώς όπως του αναλογεί, ενώ παράλληλα τιμά και τις διαδρομές του στην μακρά ελληνική παράδοση. Το σίγουρο είναι πως ένα φλιτζάνι καφέ σημαίνει πολλά περισσότερα πέρα από την γευστική εμπειρία και το πλούσιο άρωμα που προσφέρει, αποτελεί μία μοναδική συντροφιά η οποία μας ακολουθεί σε όλα τα στάδια της ζωής μας.